هیپوکامپ
اسبک یک شکل گیری کوچک و منحنی در مغز است که نقش مهمی در سیستم لیمبیک دارد. هیپوکامپوس در شکل گیری خاطرات جدید نقش دارد و با یادگیری و احساسات نیز ارتباط دارد.
تحقیقات همچنین نشان داده است که زیرمجموعه های مختلف هیپوکامپوس در انواع خاصی از حافظه نقش مهمی دارند.
انواع حافظه
حافظه فضایی
قسمت عقب هیپوکامپوز در پردازش حافظه های مکانی نقش دارد. مطالعات رانندگان کابین لندن نشان داد که پیمایش و عبور از پیچ و خم های پیچیده خیابان های شهرهای بزرگ، به رشد قسمت عقب هیپوکامپ مغز مرتبط است.
تلفیق حافظه
اسبک مغز همچنین در تحکیم خاطرات به هنگام خواب نقش دارد. مطالعات منتشر شده در سال 2004 نشان می دهد که فعالیت هیپوکامپوس بیشتر در هنگام خواب، به دنبال نوعی آموزش یا تجربه یادگیری بهتر در روز بعد می شود.
انتقال حافظه
خاطرات برای مدت طولانی در هیپوکامپ مغز ذخیره نمی شوند. در عوض، اعتقاد افراد بر این است که این قسمت از مغز مانند یک مرکز حمل و نقل عمل می کند، اطلاعات را می گیرد، ثبت می کند و قبل از حمل و نقل، آن را به طور موقت ذخیره می کند تا ثبت شود و در حافظه طولانی مدت ذخیره شود. اعتقاد بر این است که خواب نقش مهمی در این روند دارد.
تأثیر آسیب هیپوکامپ مغز در فرد
اگر اسبک مغز به دلیل بیماری یا جراحت آسیب دیده باشد، می تواند بر روی خاطرات و همچنین توانایی فرد در ایجاد خاطرات جدید تأثیر بگذارد. آسیب هیپوکامپوس می تواند به ویژه بر حافظه فضایی یا توانایی به خاطر سپردن مکان ها و جهت ها تأثیر بگذارد.
از آن جا که هیپوکامپ مغز نقش مهمی در شکل گیری خاطرات جدید دارد، آسیب به این قسمت از مغز می تواند در طولانی مدت بر انواع خاصی از حافظه تأثیر جدی بگذارد. آسیب به هیپوکامپ هنگام تجزیه و تحلیل مغز افراد مبتلا به فراموشی پس از مرگ مشاهده شده است. چنین آسیب هایی با مشکلات مربوط به تشکیل خاطرات صریح مانند نام ها، تاریخ ها و وقایع مرتبط است.
تأثیر دقیق آسیب می تواند بسته به این که هیپوکامپوس تحت تأثیر قرار گرفته باشد یا خیر، متفاوت باشد. تحقیقات روی موش ها نشان می دهد که آسیب به هیپوکامپ مغز در قسمت چپ در یادآوری اطلاعات کلامی تأثیر دارد، در حالی که آسیب به هیپوکامپ قسمت راست مغز منجر به بروز مشکلات اطلاعات بصری می شود.
نکات مهم برای حفاظت از هیپوکامپ مغز
بنابراین برای محافظت از هیپوکامپ مغز خود چه کاری می توانید انجام دهید؟ تحقیقات نشان می دهد که ورزش می تواند از هیپوکامپ در برابر اثرات مخرب پیری محافظت کند. استرس طولانی مدت همچنین می تواند تأثیر منفی بر روی هیپوکامپ داشته باشد، بنابراین در صورتی که در خود علائم استرس را مشاهده می کنید، به دنبال یافتن راه هایی برای کنترل آن در خود، می تواند به محافظت از این قسمت از مغز شما کمک کند.
برخی تحقیقات نشان می دهد که استرس مرتبط با PTSD نیز ممکن است منجر به آسیب به هیپوکامپ شود. افراد مبتلا به PTSD هیپوکامپای کمتری نسبت به افراد بدون PTSD دارند.
مشکلات احتمالی
چند عامل مختلف وجود دارد که می تواند عملکرد هیپوکامپوس مغز را تحت تأثیر قرار دهد:
همچنین سن می تواند تأثیر عمده ای در عملکرد هیپوکامپ داشته باشد. اسکن MRI از مغز انسان نشان داده است که اسبک مغز انسان در سنین 30 تا 80 سالگی حدود 13٪ کوچک می شود.
کسانی که اسبک مغز آن ها انقدر کوچک می شود، ممکن است عملکرد حافظه آن ها به مقدار قابل توجهی افت داشته باشد. از بین رفتن سلول در هیپوکامپ نیز با بروز بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
هیپوکامپوس مغز و اعتیاد
اسبک همچنین ممکن است در گسترش اعتیاد در بین افراد نقش مهمی داشته باشد. از آنجا که مواد مخدر و الکل بر سیستم پاداش دهی مغز تأثیر می گذارد، هیپوکامپ خاطرات این تجربیات رضایت بخش را ایجاد می کند. همچنین ممکن است به شکل گیری خاطراتی از نشانه های محیطی مرتبط با مصرف مواد کمک کند که در صورت مواجهه مجدد با این نشانه ها می تواند منجر به ولع شدید و در نتیجه اعتیاد در فرد شود.
تاریخچه هیپوکامپ مغز
اصطلاح هیپوکامپ از کلمه یونانی هیپوکامپوس (هیپو به معنی “اسب” و kampos به معنی “هیولای دریا”) گرفته شده است زیرا این ساختار به شکل اسب دریایی شباهت دارد. این سازه ابتدا توسط آناتومیست جولیوس سزار آرانزی توصیف شد. از آنجا که هیپوکامپ قرن هاست که شناخته شده و مشاهده می شود، یکی از قسمت هایی از مغز است که همواره مورد مطالعه قرار می گیرد.
