تاب آوری
تاب آوري در اصطلاح چنين تعريف مي شود: ” نوعي حالت قابل توسعه در فرد كه بر اساس آن قادر است در رويارويي با ناكامي ها، مصيبت ها و تعارضهاي زندگي و حتي رويدادهاي مثبت، پيشرفتها و مسئوليت بيشتر به تلاش افزون تر ادامه دهد و براي دستيابي به موفقيت بيشتر، از پاي ننشيند. ”پژوهشهاي انجام شده حاكي از آن است كه برخي افراد تاب آور، پس از رويارويي با موقعيت هاي دشوار زندگي، دوباره به سطح معمولي عملكرد باز مي گردند، حال آنكه عملكرد برخي ديگر از اين افراد، پس از رويارويي با ناكامي ها، مصيبت ها و دشواري ها نسبت به گذشته ارتقا پيدا مي كند.
در مجموع، افراد تاب آور، داراي اين ويژگي ها هستند:
– 1 واقعيت هاي زندگي را به سهولت مي پذيرند.
2- ايمان دارند كه زندگي پرمعنا است. اين باور معمولا به وسيله ارزشهاي آنها حمايت مي شود.
3 – داراي توانايي هاي چشمگيري براي وفق دادن سريع خود با تغييرات بزرگ هستند
براي دستيابي به تاب آوري، گروهي از مهارتها و نگرش ها مورد نياز است كه (hardness ) در اصطلاح به آنها سخت رويي گفته مي شود. سخت رويي به افراد كمك مي كند تا در رويارويي با تغييرات تنش زا، دشواريها را به فرصت هايي پرمنفعت تبديل كنند. نگرشهاي مورد نظردر سخت رويي، عبارتند از:
تعهد، كنترل و چالش طلبي.
مقصود از تعهد آن است كه فرد در رويارويي با شرايط دشوار، به جاي ترك صحنه، ترجيح دهد حضور خود را در صحنه حفظ كرده، به افراد
درگير در آن موقعيت، در برطرف كردن دشواري كمك كند. مقصود از كنترل، آن است كه فرد به توانايي هاي خود براي اثرگذاري بر نتايج رويدادها باور داشته باشد و مقصود از چالش طلبي، آن است كه فرد در رويارويي با چالشها به جاي مقصر قلمداد كردن سرنوشت، در صدد ايجاد فرصت هايي براي رشد خود و ديگران باشد.
همچنين در شكل گيري و بروز رفتارهاي سخت رويانه، فرد بايد مهارتهاي حل مسئله و تعامل با ديگران براي تعميق حمايتهاي اجتماعي را نيز در خود پرورش دهد . در واقع، تاب آوري پديده اي است كه از پاسخ هاي انطباقي طبيعي انسان حاصل مي شود و عليرغم رويارويي فرد با تهديدهاي جدي، وي را در دستيابي به موفقيت و غلبه بر تهديدها توانمند مي سازد.
